యేసుక్రీస్తును మన రక్షకుడిగా అంగీకరించుకున్న తర్వాత మనం విశ్వాస జీవితంలో ఫలభరితముగా మారాలి. అనగా క్రీస్తు ఎలాగయితే దేవుని సర్వపరిపూర్ణతను శోధించే శరీరములో ఉండి కూడా ఏలా వెల్లడి చేశాడో లేదా నివసింప చేశాడో (కొలసయులకు 2:9) మనం కూడా అటువంటి జీవితమును కొనసాగించాలి అని దేవుడు కోరుకుంటున్నాడు. మన కోసం తన ప్రాణం పెట్టిన యేసు క్రీస్తు మన ఫలభరితమయిన జీవితమును బట్టి ఆకలి గొంటున్నాడు.
మార్కు 11. "13. ఆకులుగల ఒక అంజూరపు చెట్టును దూరము నుండి చూచి, దానిమీద ఏమైనను దొరకునేమో అని వచ్చెను. దానియొద్దకు వచ్చి చూడగా, ఆకులు తప్ప మరేమియు కనబడలేదు; ఏలయనగా అది అంజూరపు పండ్లకాలము కాదు. 14. అందుకాయన ఇక మీదట ఎన్నటి కిని నీ పండ్లు ఎవరును తినకుందురు గాక అని చెప్పెను ; ఇది ఆయన శిష్యులు వినిరి."
యేసు క్రీస్తు మనకు పాఠాలు నేర్పిన అంజూరపు చెట్టు వృత్తాంతమును ఒక్కసారి గమనించండి. ప్రభువు ఆకలి గోని ఎంతో ఆశతో అంజూరపు చెట్టు దగ్గరకు వెళ్ళాడు, కానీ దాని వద్ద ఆకులు తప్ప మరేమి దొరకలేదు. ఇక్కడ అంజూరపు పండ్ల కాలము కాకపోయినా కూడా ఆ చెట్టు ఎన్నో ఆకులతో ఫలములు ఉన్నట్లుగా కనపడింది. మనలో చాల మంది లోపల అంతగా ఆత్మీయంగా లేకపోయినా కూడా, బయటకు మాత్రం ఎంతో భక్తిగా, ఆత్మీయంగా కనపడుతాము. మాటకు ముందు వెనుక "పైస్ ది లార్డ్" అని పలుకుతాము, ప్రతి ఆదివారం తూచా తప్పకుండా చర్చ్ కు వెళ్తాము.
మనలను చూస్తే ఎవరయినా సరే, ఎంత భక్తి పరుడో అని మోసపోవలసిందే. కానీ దేవుణ్ణి మనం మోసం చేయలేము, క్రీస్తు మనలో ఏ ఫలములు లేవని ప్రకటించే సమయం త్వరలోనే రానుంది. ఆ సమయంలో, అంజూరపు చెట్టును శపించినట్లుగా మనలను కూడా తన సన్నిధికి అనుమతించడు. మనము ఎవరో తండ్రి ముందు మనలను బట్టి సాక్ష్యం ఇవ్వడు. మన జీవితం ఫల భరితం కావాలంటే ఏమి చేయాలో తెలుసుకునే ముందు, అసలు ఫలభరితమయిన విశ్వాసము అనగా ఏమిటి?
పౌలు గారు కొలస్సయులకు రాసిన పత్రికలో మొదటి అధ్యాయము 9వ వచనం నుండి 12వ వచనం వరకు చదవవలసిందిగా మనవి చేస్తున్నాము. నూతనముగా మొదలు పెట్టిన కొలస్సి సంఘము తప్పుడు బోధలను బట్టి విశ్వాసములో వెనుకబడుతుంటే ఆ బోధలను ఖండిస్తూ పౌలు గారు, వారు ఏ విధముగా విశ్వాసములో ఫలభరితముగా ఉండాలో పరిశుద్దాత్మ ప్రేరణతో రాస్తున్నాడు.
ప్రతి నిత్యమూ ఆత్మీయత లేదా ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానము మరియు దేవుని గురించిన జ్ఞానము కొరకు ఆకలి దప్పికలు కలిగి ఉండాలి మరియు వాటి విషయమై దేవున్ని నిత్యమూ ప్రార్థించాలి. అలాగే దేవుని చిత్తమును తెలుసుకొనే జ్ఞానం కలిగి ఉండాలి. నిత్యము వాక్య ధ్యానములో గడుపూట ద్వారా ఆయన చిత్తము ఏమిటో, దేవుణ్ణి మనం ఎలా సంతోషపెట్టవచ్చో సులభముగా గుర్తించగలము. ఆవిధముగా దేవునికి ఇష్టమయిన వారిగా జీవిస్తూ, అన్ని వేళల ఆయనకు ఆనందం కలిగించే వాటిని మాత్రమే చేయాలి. అటువంటి మంచి కార్యాలు చేస్తూ, ఫలములు చూపించాలి.
మనకు కలిగే ప్రతి శోధనలో దేవుని శక్తిని పొందుకొనే లాగా ఆయన మీద ఆధారపడాలి. అప్పుడు అన్నింటిని భరించగల సహనము మనలో కలుగుతుంది. క్రీస్తు తన శ్రమలలో ఎంతగా తగ్గించుకున్నాడో, అయన శిష్యులుగా మరియు విశ్వాసులుగా మనం కూడా అటువంటి స్వభావము పొందుకోవాలి. ఇది మనుష్యులుగా మనకు అసాధ్యమే కానీ, దేవునికి అన్ని సాధ్యమే, కాబట్టి అయన మీద ఆధారపడి, అయన శక్తి ద్వారానే సాదించగలము. ఎందుకంటే దేవుడు మనలను తన వెలుగు రాజ్యానికి వారసులుగా ఏర్పరచుకున్నాడు. ఇప్పుడు మనకు కలిగే శ్రమలను బట్టి మనలోని, పాపపు క్రియలను లేదా శరీర క్రియలను తగ్గిస్తూ, మనలను విశ్వాసములో బలపరుస్తున్నాడు. తద్వారా మన రక్షకుడయినా క్రీస్తు స్వరూపంలోకి మనలను మారుస్తూ, ఆత్మీయంగా అభివృద్ధి పరుస్తున్నాడు.
మనలో చాలామంది పౌలు గారు కొలస్సయులకు చెప్పిన విషయాలు చేస్తారు! కానీ రోజులో కొన్ని గంటలు లేదా వారంలో ఒక్క రోజు మాత్రమే చేస్తూ, విశ్వాసములో ఫలిస్తున్నాము అని భ్రమపడుతూ ఉంటారు. ఫలించటం అంటే దినదినము అభివృద్ధి కలగాలి, హెచ్చుతూ తగ్గుతూ ఉండకూడదు. ఒక్కసారి చెట్టుకు పూత పూసిందంటే, అది పిందెలుగా మారుతుంది, తర్వాత కాయగా మారుతుంది అటుపైన దోరగా అవుతుంది చివరగా పండుగా మారుతుంది. ఈ క్రమములో ఎక్కడ కూడ కాయ మరల పిందెగా మారలేదు అనగా పురోగతి చెందిందే తప్ప తిరోగతి చెందలేదు.
మన విశ్వాసం కూడా అలాగే ఫలిస్తు ఉండాలి. ఇక్కడ మనం పాపంలో పడిపోకూడదు అని చెప్పటం ఉద్దేశ్యం కాదు, అలా అని పడిపోయిన పర్వాలేదు అని కూడా కాదు. కానీ పడిపోయిన ప్రతిసారి ఎంత త్వరగా త్వరగా పైకి లేస్తున్నాము! ఎంత తీవ్రముగా దేవునికి మొఱపెడుతు పాపమూపై మన అయిష్టతను తెలుపుతూ దాని మీద విజయం కోసం ఆరాటపడుతున్నాము అన్న విషయం చాల ప్రాముఖ్యతను కలిగి ఉంది.
యోహాను 15: "5. ద్రాక్షావల్లిని నేను, తీగెలు మీరు. ఎవడు నాయందు నిలిచియుండునో నేను ఎవనియందు నిలిచి యుందునో వాడు బహుగా ఫలించును; నాకు వేరుగా ఉండి మీరేమియు చేయలేరు."
ద్రాక్ష తీగలు ద్రాక్షావళికి అంటుకొని ఉంటేనే ఆ తీగలకు ద్రాక్ష పండ్లు కాస్తాయి. ఏ చెట్టు కొమ్మకయినా పండ్లు కాయలంటే ఆ కొమ్మ తప్పకుండా చెట్టుతో సంభందం కలిగి ఉండాలి. అప్పుడే ఆ చెట్టు లక్షణాలు మరియు సారము కొమ్మకు పాకి దానికి పండ్లు కాస్తాయి. అదే విధముగా మనం క్రీస్తుతో అంటి పెట్టుకుని ఉంటె విశ్వాసపు ఫలములు పొందుకుంటాము. మనం క్రీస్తులో కొనసాగుతు విశ్వాసపు ఫలములు పొందులాగున పరిశుద్దాత్మ దేవుడు పాపం మనలను అంటకుండా కాపాడుతూ ఉంటాడు.
కానీ మనం ఆ పరిశుద్దాత్మ హెచ్చరికను తోసిపుచ్చి మన జీవితంలో పాపనికి చోటు ఇస్తాము. ఆ పాపం ద్వారా మనం పొందవలసిన విశ్వాసపు ఫలములు కోల్పోతాము. కొంత మంది దైవ జనులు సైతం, ప్రసంగం చేస్తారు, ప్రసంగం అయినా వెంటనే అల్పమయిన విషయాలకు అందరి మీద కేకలు వేస్తారు. యేసయ్య ఆ విధముగా చేసి ఉంటాడని ఊహించగలమా? క్రీస్తులో నిలిచి ఉండటం అంటే కేవలం "నేను ఆయనను నమ్ముకున్నాను" అని చెప్పటం కాదు. అయన చూపిన ప్రేమను మనం చూపించాలి, అయన ఓర్పును మనం అలవరచుకోవాలి, అయన ప్రతి మాటను తప్పకుండా పాటించాలి.
మరియు ఆదివారం ఒక్కనాడు పవిత్రముగా ఉంటె సరిపోదు, మిగిలిన ఆరు రోజులు కూడా పవిత్రముగా దేవునితో గడపాలి. ప్రతి శరీర క్రియను త్యజించి, మన సొంత చిత్తముకు చనిపోవాలి. అప్పుడే మనం క్రీస్తులో బ్రతుకుతున్నట్లుగా పరిగణింపబడుతాము. తద్వారా మన జీవితం ఫల భరితముగా ఉంటుంది మరియు మన ద్వారా తండ్రి నామం మహిమ పరచబడుతుంది! క్రీస్తు శిష్యులమని కేవలం నోటితో కాకుండా జీవిస్తూ ప్రకటించగలం. ఫలించని ప్రతి తీగను వ్యవసాయకుడయినా తండ్రి తొలగిస్తాడని యేసయ్య హెచ్చరిస్తున్నాడు.
యోబు విశ్వాసమును సాతాను ముందు నిరూపించడానికి దేవుడు ఏమి చేసాడు? అతనిని శోదించులాగున సాతానుకు అనుమతి ఇచ్చాడు. అప్పుడు యోబు మనవలె సణుగుకున్నాడా? తన భార్య చెప్పినట్లుగా దేవుణ్ణి దూషించాడా? "తన విమోచకుడు సజీవుడు, తనను తప్పకుండ విడిపిస్తాడు" అని మొక్కవోని విశ్వాసం చూపించాడు. మన మీదికి కూడా దేవుడు కొన్ని సార్లు శోధనలు అనుమతిస్తాడు. విత్తనం ఫలించాలంటే ఎలాగయితే విరిగి పోవాలో అదే విధముగా మన విశ్వాసం ఫలించాలంటే, మనము కూడా నలుగగొట్ట బడాలి.
"బంగారము ఎలాగయితే అగ్నిచేత శుద్ధి చేయబడుతుందో, అంతకంటే విలువయిన మన విశ్వాసము ఈ శోధనల కొలిమి ద్వారా పరీక్షకు నిలిచి, క్రీస్తు ప్రత్యక్షం అయినప్పుడు మనకు మెప్పు, మహిమ మరియు ఘనత కలగటానికి కారణంగా ఉంటుంది (1 పేతురు 1:7)". కాబట్టి దేవుడు మనలను నలుగ గొట్టటానికి తగిన సిద్ధపాటును, విశ్వాసమును మనం చూపుట ద్వారా ఫలభరితమైన జీవితమును పొందుకుంటాము. దేవుడు శోధనలు అనుమతించాడు అని పంటి బిగువున భాదలు దాచుకొంటూ జీవితం సాగించటం కాదు గాని అన్ని సమయాలలో దేవునికి కృతజ్ఞతాస్తుతులు చెల్లించాలి. యోబు దేవుణ్ణి దూషించక పోయిన కూడా తనను తానూ నిందించుకున్నాడు.
పాత నిబంధన (బైబిల్ లో భాగం గురించి కాదు) క్రింద ఉన్న యోబుకు ఆదరణ కర్త నడిపింపు అనగా పరిశుద్దాత్మ అనుగ్రహింపబడలేదు, కనుక అది అతనికి పాపముగా పరిగణింపబడలేదు. కానీ నూతన నిబంధన క్రింద ఉన్న మనము "నిత్యమూ దేవునిలో ఆనందించాలి" అని దేవుని వాక్యం చెపుతుంది. మన ఓర్పును బట్టి, మన బలహీనతలో సహాయం చేయులాగున పరిశుద్దాత్మ చెప్ప శక్యము కానీ మూలుగులతో మన తరపున విజ్ఞాపనలు చేస్తాడు (రోమీయులకు 8:26-27). మరియు దేవుడు మనం తట్టుకోలేని శోధన అనుమతించి మనం విఫలం కావాలని కోరుకోవటం లేదు కాని ప్రతి శోధనను తప్పించుకొనే మార్గమును కూడా ఇస్తున్నాడు (1 కొరింథీయులకు 10:13). కనుక నిత్యమూ ప్రతి పరిస్థితి యందు దేవునికి కృతజ్ఞతలు చెల్లించుట ద్వారా ఫలభరితమైన జీవితం పొందుకుంటాము.
దేవుని వాక్యము జీవము కలిగినది. అది మనస్ఫూర్తిగా విన్నవారి హృదయంలో ఖచ్చితముగా కార్యములు చేస్తుంది. మనలో చాలామంది నిత్యమూ బైబిల్ చదువుతారు, ఎన్నో ప్రసంగాలు వింటారు. ఏదయినా వాక్యం చదివినప్పుడో, లేదా మంచి ప్రసంగం విన్నపుడో, ఎంతో ఉజ్జీవము పొందుకుంటారు. తర్వాత కొద్ది సమయానికి, లేదా కొద్ది రోజులకు ఎప్పటి స్థితికి వెళ్ళి పోతారు. యేసయ్య చెప్పిన విత్తనాలు చల్లే వ్యక్తి ఉపమానం గుర్తుందా (మత్తయి 13:3-9). వాక్యము మన హృదయాలలో లోతుగా నాటుకు పోవాలి, అప్పుడే విన్న వాక్యం మనలో ఫలిస్తుంది. వాక్యం మనలో నాటుకు పోవాలంటే మన హృదయం సిద్దపడి ఉండాలి. సగం లోకం వైపు సగం దేవుని వైపు ఉంటె, విన్న వాక్యం దారి ప్రక్కన పడి పక్షులు ఎత్తుకు పోయిన విత్తనాల మాదిరి లేదా రాళ్ళ మీద పడి ఎండిపోయిన వాటి మాదిరి లేదా ముండ్ల పొదలలో పడి ఎదుగలేని వాటి మాదిరి అయిపోతుంది. ఆ విధముగా ఫలభరితమయిన జీవితము చేజార్చుకుంటము.
ప్రియాయమయిన సహోదరి, సహోదరుడా! ఎంతగా మనం ఫలిస్తున్నామని అనుకున్న కూడా ఇతరులకు మన ఫలముల ప్రత్యక్షత ఉండాలి. అనగా వారి ముందు వాటిని ప్రదర్శించటం కాదు గాని, సంఘము క్షేమాభివృద్దికి మరియు సాటి విశ్వాసులను ఆదరించటానికి మన ఫలములు ఉపయోగపడాలి. చెట్టుకు ఫలములు కాచేది తన గురించి కాదు, అదే విధముగా మన ఫలములు దేవుని రాజ్య వ్యాప్తికై ఉపయోగపడాలి. లేదంటే దేవుడు మనలో కోరుకున్న ఫలభరితమయిన జీవితము వ్యర్థమే!
దేవుని చిత్తమయితే వచ్చే వారం మరో వాక్య భాగంతో కలుసుకుందాము. అంతవరకూ దేవుడు మనకు తోడై ఉండును గాక! ఆమెన్ !!
Amen🧎🏻🧎🏻🙏🏻🙏🏻
రిప్లయితొలగించండి